İzmir'e

ayın ışığı dalgalanıyorken denizde
kayalıklara gizlenmiş ne kadar sevda varsa
çıkmış suyun üstüne
rüzgar aynı rüzgar/deniz aynı
bir ben başka
bir de takvim başka

erik çiçekleri konacaktı saçlarıma
avuçlarıma sevda

yüzümü İzmir'e sürüp
anıların küllerinden yaratmalıydım umudu
aşkın izini bulmalıydım imbatlarında

'yaprak bir kez düşmüşse dalından
sevinir mi toprak'

tahminim
yakında kesilir biletim
ne bir şiir koyup cebime
ne de bir elveda bırakıp geriye/ giderim
(maviyi kucaklayan martı olabilseydim)

04/03/2008