İzninizle

öyle bir derin sancıdır ki
yüreğimden süzülen,
zamanı yakaladığım yerden bıçaklar,
dünya denilen bu mesken.
ömürdür bana şimdi fazla gelen 
bazen
ve bazen de bir infilakla parçalanır düşüncelerim,
dudaklarımda yelkovan kanarken.



şiirler öper hicranları 
ve
kanar yarası hasretin. 
aklım ve yapmak istediklerimi tamamlamayan şey ne?
ve nedir beni benden bu kadar bezdiren?
bilemiyorum....
ellerimde ölü çiçek tohumları,


ki ;
hiçbir zaman eskisi gibi olmayacak artık şiirlerim



ruhumun dehlizlerinde gün ve gece biterken
ve biterken tüm iç çekişmelerim,
bir istek doğar bedenimde. 
toprak ve ateşin seviştiği,
çamurun tenimde tekrar ahenkle dans etmesi gibi.
bir yaradılıştır bu
sonsuzluğa kapıları aralayan.....



ey hayat
ey gözlerime resmini çizen sevgili
ayrılıkların koynunda büyüttüğüm korkularım
yargılanırken cesede benzer bedenimde,
fırtınalı bir gecede
öleceğimi biliyor değil mi gözlerin/iz?



kirpiklerime ağır geliyor nefes almak
gözlerim ölüme gebe
şimdi biraz çekilmem gerek,
izninizle..