Japon Gülü

Döndü Japon gülü, döndü...
Gözlerinde kara kırgınlıkla
Bir gün daha böyle döndü

Saçak ettiğin sessizliğini
Siper ettiğin gülümseyişini
Dünya bilemeden
Bir gün daha döndü

Olup olacak tüm sivriliğin
Parmak uçlarında hapisti
Senindir bunca iyiliğin
Dünya çoktan ölmüştü

Ah Japon gülü! Ah!
Gökkuşağında olmayan kavis
Dudakların boyunca uzanır
Buğuya bahşedilmemiş his
Kavruk teninde sırlanır

Sen siyahsın, sen alsın
Sen çoğundan insansın
Bilmesin dünya, boşver!
O, öldüğüne yansın

Döndür Japon gülü, döndür...
Kalbinde ıtırlı aydınlıkla
Günleri düne döndür...