Juliet

bizim masamızda tanrıçalar otururdu
ölümsüzlüğü içerdik ellerinden
juliet gözlerini yumardı
ben aldatırdım juliet'i

o kadınların hiçbirine
hayır diyemezdim
o kadınlar hepsi üryan dudakları şerbetli

sonra o gelirdi kirli bedenimi
onda yıkardım
juliet'in güneşinde yeniden doğardım
kaldırımda bir çocuk kadar günahsız ve masum
o gelmezse kimsem olmazdı
masalarda kalırdım
masalarda
bir sarhoş ya bir melun

aşağılıksın derdi romeo
sen aşağılık bir adammışsın

ona juliet'e kendimi anlatırdım
ben ki bu şehrin en büyük sarhoşuyum
affet beni
ben ki bu şehrin en büyük kumarbazıyım
affet
aynı kalbi kaç kadına sattım
inan onlarla sen diye yattım

sarılır öperdim dudaklarını juliet'in
o da bir tüy gibi hafifçe
kollarını omzuma bırakırdı

juliet ben seni kalbimle değil aklımla sevdim

sanki benim julietim değil
juliet'in kalbi duracak
benim kalbim yerinden çıkacak
gözbebeklerimz büyüyüp küçülünceye sevişirdik

sen derdi
romeo
hayal aleminde yaşıyorsun
ben ki hayal perisiyim
bu şehrin güzel prensesiyim
istanbul benim ben onda istanbulum

ona juliet'e kendimi anlatırdım
ben ki bu şehrin en büyük sarhoşuyum
ben ki bu şehrin en büyük kumarbazıyım
derbederiyim istanbulun serserisiyim

aynı kalbi kaç kadına sattım
kalpsiz romeosuyum