Kabataş Meyhanesi

Ve sen gidiyorsun, 

Koyu gri gökyüzü de gidiyor seninle. 

Başımda zor bela çığlıkları, 

Rastgele ayılıyorum bir bankta.

Güneş açıyor, 

Uyanıyorum bir yabancının kollarında.

Çoktan sarhoş olmuşum evet!

Ayık olduğumda pek söylenemez.

Gizlemiyorum da hani köpüklü bıyıklarımı, 

Daha bir rakışıklıyım bugünlerde.. 

Senden sonra ayılacağımı düşünenlere;

Yeni bir meyhane açtım İstiklal'de!

Gidenler son dubleye dahil değil, 

Bir masa boyu ayrılık var şimdi şehrimde. 

Şerefe sevgili ayrılıklarım, 

Ayık kalanların şehrinden

Selam olsun gidenlere... 

İlk vapur sesi, 

Son vapur çığlığı. 

Kabataş meyhanesinde ağlamaklı, 

Şiirlerimi kucaklıyor Bostancı...