Kabuğumda Bukalemun Yarası
Ey yar!
Soluk geçişlerimin mabedi
Sana çevrili çark/ı devranım
Ne zaman süslensen aynaya
Boynuz tarağının adı ben
Saçlarınla buluşunca
Gölgem…
Gelişlerinin
Tadı ben/
Bil ki;
Sana nazenin bu tenin
Kabuklarında gizlendi
Bukalemun yara düşmüş
Ahlarım…
Çağırsam yoksun
Beklesem öldüm
Gülkurusu akşamların
Nihavent makamı/
Sende sevmek
Zulüm gibi
Sevdam…
Bak!
Bir kapı açıldı
Bir merdiven boşluğu
Sırnaşık yanlarımın duldası
Sana kapanan bavul gözleri
Sende bitecek dudak izleri
Sermayesi para olan
Densiz dünya düzeni
Bize çok gördü/
Bizde bitirdi aşkı
Saflık makamında
Diklenirken acıya
Soluğumuz kesildi
Geçmedi
Geçmez
Yaram…
Sağalmaz bir yalnızlığın son demi bu akşam
Kabuğunda bukalemun yarasın/
Merhem çare olmaz canısın…
Bugünden parçaların incelikleri işlendiği ne güzel bir şiir olmuş. Diklenirken acıya, soluğumuzun kesilmemesi dileğiyle kutluyorum kaleminizi. Sevgiyle.