Kabuk Bağlamış Yüreklerimiz...

Hayallerde yaşayan,
Sahte bir orman içinde
Yan yana iki yalnız ağacız biz...
Dallarımız değiyor birbirine
Batıyoruz, acıtıyoruz
Rüzgâr estikçe.
Sen kaçıyorsun benden,
Ben kaçıyorum senden
Sonra yine tam ortadayız,
Bıraktığımız yerdeyiz birbirimizi...
Girmiş dallarımız yine birbirine
Zarar vermekten ürkerek,
Beyazın masumluğuna inanıp,
Karlar yağdırıyoruz üzerimize.

Karlar altındayken
Nasıl tohum olduk, nasıl büyüdük
Sen ve ben,
Her şeyden bu kadar uzakken...



Dedim ya
Genç ama ruhu yaşlı
İki ağacız biz seninle.
Büyük aşklar kazınmış bedenimize
Kabuk bağlamış yüreklerimiz
Dokundukça parçalanıyor
Dökülüyor ellerimize...