Kabus

sabah olur sabah olduğu belirsiz
akşam olur güneşin battığı belirsiz

dört duvara yama olmuş düşlerim
duvar ne renk ne değil belirsiz.

gözlerimi açsam gördüğüm ne var sanki,
seçmeyi unutmuş ne var ne yok belirsiz.

zihnim bulanık içmiş de ayılamamış sarhoş gibi,
belki de içmiştir o bile belirsiz.

bir aralık dünyaya göz atarım
içinde miyim dışında mıyım belirsiz

sesler kesilir köpekler ulumaya başlar
gece oldu diye uykuya dalarım belli belirsiz.

neyin derdi neyin yüküsün sen bilmem ki kaldın üstüme
ben ben miyim yoksa senin bir parçan mı belirsiz!

bırak beni karabasan
bırak beni hayal boğan
bırak
bırak beni kabus adam;
senin insan olduğun şüpheli,
olmadığın şüphesiz!