Kabus
karanlık bi uğultuda
gözlerin giderek kayboluyor.
bir parça ay ışığı sızıyor masama
ve ben yorgun bakışlarla
seni arıyorum o ışıkta.
ne ümitli bekleyiş
ne sabır çare buna
yine aklımdan çıkmıyosun
birazdan rüyama girersin
hep aynı mutlu sonlar...
sıyrılıp doğrulduğunda
koskoca bir yalan
kaldığı yerden devam eder kabus...
rüyalar da en az hayat kadar gerçek. hangisinde daha çok kalacağın senin elinde