Kabus

güneşin parıltısı apansızın geçtiğinde

gecenin derinliklerine uzanan karanlığında

ve yıldızların kızıllara çalan loş şavkında

tek tek yitik 

uyuku girdaplarını 

aşağı doğru eğilen güz yapraklarını say

karanlık uykuya dalıyor 

uyku bir kabus

bir kabus oku ve tüm ayetleri 

görmek için istediğini tahmin etme

bir baba adaleti bir anne merhametiyle

yanan mehtabı sönmeden önce dinle

erken şakırdayan bir bülbülün nağmesi

uyanan ateşin valsı çok hoyratça takılırken 

gitgide yeşil kızılın içinde yanarak azalırken

sayıları ve anlamları zihinlerden çıkarken

o vakit bu rüyanın tüm zahmeti boşunaydı

sessizlik uslu ve yavaşça filizlenip açılıyor

kızıl doğan yıldızın şavkında keder ağlıyor

ve martı çığlık atmadan önce

eski cevaplar buharlaşmadan evvel

şair yığınlara baktı - kendini ararken

tanıdığın isimler silinmeye yüz tutunca

kara toprağa bir dua çiz

siyah bir çelenk gibi...