Kabus

Karanlıktı tenhaydı pusu kurdular
Kararlıydılar söndüreceklerdi umutları
Güneş zannedip zavallı ayı vurdular
Ürküttüler sevgi yüklü bulutları
Karanlıktı tenhaydı pusu kurdular

Gecenin koynunda bozuldu düşler
Tılsımı söndü yıldızların
Karanlığı üşüttü dökülen yaşlar
Katmerlendi acısı bahtsızların
Gecenin koynunda bozuldu düşler

Geceye bir ah figan düştü
Yapayalnız insanlığı uykuda yakaladılar
Her çehreye kara bir leke kan düştü
Doğmamış bebekleri bile ağlattılar
Geceye bir ah figan düştü

Tadı kaçmış uykum bölündü orta yerinden
Kan ter içinde uyandım
Titriyordu ellerim sarsılmıştım derinden
Bu ne kabustu böyle Allahım
Tadı kaçmış uykum bölündü orta yerinden