Kaç

Bulaşma çocuğum sen!
Kaç, icat olmamışken karanlık
Gece sadece uyku ifade ediyorken
Kaç kaçabildiğin kadar
Dedi kalabalıktan bir ses
O ses
Yaşlı ve yorgun
Ve de çocuk sevici
Hayır dedi çocuk
Ben doğumum
Sen ve öncekiler gibi
Karanlığım da, aydınlığım da siz
Ya da gölgeniz
Kaçmak sadece, yalan ve düşmüşlüğü doyurur
Oysa ben, siz olmadan ben, sizsiz ben
Güne el uzatacağım
Karanlıksa bir gümüş levhadır ruhta
Ve öyle kalacaktır