Kaç Bahar (2)*

Kaç bahar var ki önümde bilemem,
Alevler içinde yanarken bu beden,
Gençliğim boş çabayla geçti,
Sabrımı tükettim tüketecem.

Ben, beni düşünürken çaresiz
Benden ötesi geldi aklıma
Bin bir umutla sarılmak isteyen insanlar
Karanlıklar içerisindeki hayatlarıyla.

Dünya dolu binlerce kaos,
İnsanlar ise eve ekmek götürmek peşinde.
Kimselere güven kalmamış bu devirde,
Herkes kendi alemin de.
Düşünen yok pek kalanları geride..

Yaşamak büyük bir zanaat bu devirde,
Biz gençlerse tutunmaya çalışmaktayız bir köşesine.
Ne olursa olsun,
Yine de her yeni gün ile birlikte doğan,
Binlerce ümit var çok şükür içimizde.

*Dün eklediğim şiirdeki karamsar tarafları çıkarıp yeni dörtlükler ekledim ve tekrardan yayımlıyorum*