Kaç Kaçabildiğin Yere

yer altında karanlık geçitten
delikler açtın gövdeme berk de
damar damar

yıkılan reddediş
ilenen yakarışlarla
yanılsayan şafağın kör sessizliğinde

her çalının dibinde kalmış
kösnül düşlerden kurtulup

alacasında sabahların
göveren ağaçlar altında beklerken
sini kızıllığıyla dolun ay
inan

gecenin uzamı aydınlıklar da
bu aydınlıklardandır günahlarım
ve uslanmaz vicdanım
berke

vursan da yüzüme kaç kere
meşenin dallarını eğip
perde perde

sabahların demini özledim ellerinden
ince bellilerde