Kadehimde Gölgeler

yetmiyor mumların titrek ışığı
odamızdaki gölgeleri katletmeye
bugün ayrı dolaplara koydum
kadehleri
cezalı onlar sen gelip yeniden içene kadar
onlarda öpüşmeyecek şehvetle
sarhoş edip yanımda koyamadılar seni
benzetebilir miyim gözlerini
soğuk kış gecelerine
güneş her an çıkacakmış gibi bekler
o zaman ağaçlar
içine gömdüğüm tohum o kara buzları
delip geçer mi
bir kardelen misali
benzetebilir miyim seni bundan sonra
ılık yaz gecelerine
bol yıldızlı ve parlak
kadehimde gölgelerin var
hala
en utangaç olduğun zamanlar
kazıdım kadehin dudaklarına
kırmızı bir sek şarabın
hikayesi ki bu en acıklı
hadi gel de son kez öpüşsün
kadehler
şartlı tahliye ederiz belki
bir daha öpüşmez o zaman
yasak sevgiler

biraralıkikibinon