Kader Gülmedi

Ölümsüzdü sevdamız, ne yeminler etmiştik
Bir yaz yağmuru gibi, gelip de geçiverdi
Kalemi kırıp suçu, hep kadere atmıştık
Mutluluk yüzümüze, gülüp de geçiverdi

Koşarken aşk peşinde, çocuklar gibi şendik
Geçen güzel günleri, hiç bitmeyecek sandık
Ne oldu bilmem bize, kor ateşlerde yandık
Anılar kalbimizden, kuş olup uçuverdi

Şimdi kimle nerdesin, mutlumusun bilemem
Adını yüreğime, kazıdım ben silemem
Sebep olanlar yansın, başka bir şey dilemem
Hasretle yanan gönül, hicranı içiverdi

Nilüfer'in mayası, bin dert ile karıldı
Ne kadar acı varsa, kalp tahtına kuruldu
Boşa geçti gençliği, beş metreye sarıldı
Yaşamın baharında, ölümü seçiverdi