Kader Utansın

Bir sevda masalı kaldı geriye
Duyanlar aşkımız sürüyor sansın.
Yas için bayraklar indi yarıya;
Üzülme sevdiğim, kader utansın.

Demâ-dem aşkınla besleniyorum,
Peşinden umuda yaslanıyorum.
Bak sana yürekten sesleniyorum
Üzülme sevdiğim, kader utansın.

Diyorlar: "Sevenler delidir, deli;
Âşığın mahşere kalır emeli."
Böyleymiş anladım sevenin hâli;
Üzülme sevdiğim, kader utansın.

İçimden geçeni anlattım sana,
Metin ol ne olur, ağlamasana!
Elemle elvedâ diyorsun bana;
Üzülme sevdiğim, kader utansın.