Kader Utansın

Genç yaşında hayatından koparıp,
Seni benden alan kader utansın.
Sağlığından, sıhatından koparıp,
Seni benden alan kader utansın.

Emir büyük yerden ne gelir elden,
Yâr gidiş hızının farkı yok yelden,
Köprüler yıkıldı geçilmez selden,
Seni benden alan kader utansın.

Mısralar dizerdim esmer yüzüne,
Yapraklar döküldü sevda düzüne,
Gönlümü düşürüp sonsuz hüzüne,
Seni benden alan kader utansın.

Sıkıntıyı umutlarla ezerdik,
Göletleri birer birer gezerdik,
Aşılmayan engellerden bezerdik,
Seni benden alan kader utansın.

 
Sımsıcak buseni unutmam asla,
Yaşarım ardında en derin yasla,
Ben üzgün biriyim ele kıyasla,
Seni benden alan kader utansın.

En büyük darbeyi gidişin vurdu,
Yalnızlık içimi yaktı kavurdu,
Küllerimi dağa taşa savurdu,
Seni benden alan kader utansın.