Kaderi Ne Değiştirebilir Ki

duydumki parmaklılar ardındaymışsın
bir de haber yollamışsın, iyiyim diyormuşsun
öyle işte, kendini kandırıyorsun
biliyorum iyi değilsin


yollar kesişti çileyle, birde mapus ilinde
çıkmadan şu can, çıkarmısın kaderin ağından bilmem

çocukken nede güzel paylaşırdık o güzellikleri
hayat kısaydı çocukluğumuz avuçlarımızdan kaydı gitti
büyümüştük, hayallerimiz bile yoktu
ne istediğimizi bile bilmiyorduk


hayatın kucağına atlamıştık ikimizde
çocuk ruhumuzu, tatmin edemeden
kader belemişti bizi
bir beşşiğin dibinde
anne olmuştuk, anlamadan


saçlarımızı annemiz örmeden
sevgiye doymadan, anlamamıştık
ne çocukluğumuzu ne geçliğimizi
bunca hüzün yağmurlarına şemsiye açtık
yılmadık yıkılmadık
biliyorum bunuda atlatacaksın
şimdi sana bu şiri yolluyorum


sakın üzme kendini
Paylaştığımız son hüzün olsun
Gül artık, kaderin ağı çeksin ellerini




Çocukluk arkadaşım
şimdi mapusdamında
kara gün sayıyor
tez geçer ömür ama
hayat kılıcını bin kere çalıyor