Kaderime Ağladım

Hangi an kaldı gözlerinde benden geriye,
İsyanların yine ruhuma karşı zehir zemberek mi?
Omuzlarımdaki yük beni tüketirken günden güne,
Söylediklerimi anımsayıp yanlış anlıyor musun hala beni,

Oysa ben seni hayallerime alıp, acılarımdan uzaklaştırdım.
Bir yıldızdın artık benim için mavi atlasın bedeninde,
Uzaktan sevdim seni, varlığını hissederek derde katlandım.
Rüzgâr getirdikçe kokunu, dayandım karanlık sensizliğime,

Aydınlık, düşlerime doğan gözlerinde gizliydi, güneş gibi,
Sevda dudaklarının kızılına saklanmıştı, sanki şen bir çocuk,
Bu savaşta yenilsem de, gücüme gitmiyor yaşamak belki,
Gücüme giden tek şey var, o da uçurumlara bedel yokluk,

Şimdi acı bir türkü çaldım sevdiğini söyleyen dudaklarıma,
Kara kalemi aldım, kara yazımı yazdım, adının üstüne bir çizgi attım,
Sarıldım şairlere gün doğan gecelerde yalnızlığıma,
Çığlıklarımı azad ettim sessizliğimde, oturup kaderime ağladım.

16-17 NİSAN
03:34