( Kadim ) Dostum

Ne zaman sana ihtiyacım olsa yanıbaşımdaydın,
Beni ağladığımda,güldürmeye uğraşmaz sadece dinlerdin,
Dertlerimi anlar,sevinçlerime ortak olurdun,
Bazen başımı alıp bilinmezlere doğru gidesim gelirdi,
Bana gitme kal demezdin, seninle ben de geliyorum derdin,
Sen benim için bir herşeye bedeldin,
Değerlim,arkadaşım,sırdaşım,(kadim)dostumdun.
Çok engeller çıktı karşımıza çok ,bunları birlikte aşmıştık,
Yanında hep huzur bulduğum,
Sırtımı hiç ardıma bakmadan yaslayabileceğim çınardın,
Sığınabileceğim en sakin limandın,
Yanında güvende hissederdim kendimi huzur bulurdum.
İşte sen...!
Sen benim (kadim)dostumdun..
Oysa bu gün yastayım...ağlamaklıyım...
Dokunmayın bana dokunmayın
Ben (kadim)dostumu kaybettim,
Göz pınarlarım çağlayan misali durmuyor,
Yıkıldım viraneyim ,yastayım..
Kimsesiz bir çocuk gibi çaresizim,
Dokunmayın bana dokunmayın...!
Yüreğimde bir mezar kazılıyor.
O mezarın içine (kadim)dostum dediğim konuluyor.!
Yüreğim bu acıya dayanamıyor,
Tutun beni tutun ayakta kalmalıyım,
(Kadim) Dostuma son görevimi bugün tamamlamalıyım...!
Tutun beni tutun yıkılmamalıyım...!
Yüreğime bir mezar kazıldı;
O mezara (kadim)dostum yatırıldı.
Ebedi yaşamda buluşacağız diyerek,
Üzerine ilk toprağı serperek,
(kadim)Dostumu yüreğime emanet ederek,
Elveda (kadim)dostum diyerek,
Yüreğimde seni ölümsüzleştiriyorum.
Bırakın beni yastayım,ağlamaklıyım.!
Bırakın beni yastayım..
Ben (kadim)dostumu kaybettim...