Kadın

biraz anı
biraz hayal kırıklığı
ve
bozguna uğramış ruhunu
sıkıştırdı valizine kadın!

bir kaç adım attı kapıya doğru
sonra
yine aynı eşiğe takıldı bilekleri
ve eski adımların gölgesi
dövdü gözlerini


bir ses aradı zemheri sessizlikte
bir tıkırtı
sıkışmış nefesi
ve
boğazına oturan ağzı açık vedaların dışında
bir ses
ama yoktu
çığlık çığlığa atan kalbi dışında
dilsizdi her şey

durdu
sırtındaki ağır yüklerin üzerine yasladı benliğini
baktığı her yer karardı
el yordamına muhtaç kaldı yüreği
yar yordamına

ağırdı
ve sağırdı sevdiği


avuçlarında sakladığı hüzünleri
azad etti sonra
üst üste koydu geçmişi
tuz bastı geçmeyen yaralarına
adını unuttu
adımına düştü yüzü

gürültüler sustu
sessizlikler sustu
ve
sustu kadın

önce sevdiğine
sonra kendine
küstü