Kadın Makinist

son durağının ismi hayal olan
verilen sözlerin vagonlarından yapma
bir tren yoluydu yaşananlar
gelindiğinde ise kavuşulmuş yalnızlığın olduğu

aşk bağında (o) çalınan sazların
ismine meçhul konmuş elleri gibi
yeni bir isim idi gönülde ki tını
her ne kadar çalınsa da sonu mutluluk olmayan

devrin usulca hasrete yeksan kaldığı
inceleşerek saklanan gözyaşlarının
döküldüğü bir başlangıçtı aslında gelinen
adı vuslat denmiş bir bahar ümidi ile

rüzgarın inadı dahi denizi dalgasız
ve yıldızların kayıp olduğu gecelere ait
ayın karanlıklara saklandığı bir yer
yaşanmışlıktan varma şehrin varlığı

ve bedeni aydınlıktan yoksun olduğu için
ismi kara konmuş bir sokak
rüyalarımın oturduğu
o yaşam yoksunu yerin adı

bir sevdanın tüttüğü
ve tek yolcusunu sevdiğim diye seçtiği
kadın bir makinistin getirdiği
herşeyin aşktan yoksun kaldığı bir şehir
yaşanan tren raylarının son adresi