Kadın Ritmim

Durgunum, ardı sıra kan döktüm!
Coşkulu hazlar sonrası, kenetlendim...

Okunaksız hayatım kargaşa soluğu atarken,
İmtiyazlarımı sorgulayıp sana yelkendim...

Belki fırtınalara korunaksız kalan yelkendim...
Belki bu yolculukta, ilk defa doğru zamana geldim...

Yanımda olduğunu hissettim, ondandır ya!
Bana mutluluk şiirlerini sen ezberlettin...

Karaya vurmuş balığın son nefesiydin,
O kadar gerekliydin...

Çırpınışlarımı dokunuşlarınla sakinleştirdin,
Anladım, artık sen karantinaya alınmış bir kalpteydin...

O an ve sonrası!
Anladım ki seni kimseye varemezdim...

Sen, iyilikte kötülük arayan değil,
Kötü yanlarımı, iyiliğiyle kapamaya çalışan kadın...

Sen, kimse gibi değil!
Sırtıma helâl diye vuransın...