Kadın Ruhunun Dipsiz Kuyusu

esmer bir şarkıyım ben
notaları bir kadın ruhunun dipsiz kuyusu
anıları sıralayınca karşıma
gençliğimin en acemi sevileri gelip eteğime yapışıyor
gülümsüyorum
adını unuttuğum bir genç kız eğip büküyor boynunu
tele serilmiş gömleklerden
en pembesini çalıp gidiyor
üşüyorum
yokuş yukarı koşuyor kalbim
sevişmek oluyor bu koşturmacalar tenimde
İzmir'in kaldırım taşları parçalanıyor içimde
uysallık sürüyor gözlerime annem
ellerimin dalgınlığına dağların erdemini yerleştiriyor babam
ayaklarımın dibine yığılıyor bir genç kızın intiharı
saçlarında hiç gidilmemiş kırların kokusu
kayboluyorum

esmer bir şarkıyım ben
notaları bir kadın ruhunun dipsiz kuyusu
aya bakıp suskun yağmurlar biriktiriyor gözlerim
donuk saatler yaşam yaşam diye tik taklarken
uçuşa uçuşa gelip geçiyor mevsimler
gördükçe güneşin sarardığını
bol bol mavi sürüyorum dudaklarıma
unutmasın hep hatırlasın baharı kurumuşlarım
sanki beklediğim biri var
yutkunuyorum

esmer bir şarkıyım ben
notaları bir kadın ruhunun dipsiz kuyusu
kuyudan bakıyorsun bana
alnında uzuyor ipek yolu
yükü kendini ifade edemeyen
biraz ses biraz anı
tuz ateş ve ağu

/tıpkı ben/

uzak bir boşluğun gizeminde soluğun
soluğunu soluyorum
bir martı gökyüzünü düşürüyor üzerimize
körfezin güzel çocukları oluyor ellerimiz
sen kuyudan çıkıyorsun ben saklandığım kuleden
keman tellerinde buluşuyoruz
esmer şarkım diyorsun bana
duydum sesini duydum ama korktum
esmer şarkım diyorsun bana
esmer şarkım geciktiğim için affet
susuyorum

esmer bir şarkıyım ben
yaslıyorum sırtımı sana ve İzmir'e
gün batımını izliyorum..