Kadriye

benim kadınım Kadriye
fistan bir onda güzel
yeşil onda manidar
cennet denilen her yer
o bakınca derin
ve sessiz...

benim kadınım Kadriye
gezdiği sokakların
adıdır mutluluk
hangi şehirde ise nefesi
Kadriye solur tüm memleket...


benim kadınım Kadriye
bazen dillerde vira bismillah
bütün bebeklerin kulağına
adı okunası
La ila he İllallah

benim kadınım Kadriye
İzmir o kokar ağlayınca
düştümü toprağa gözyaşı
tohum olur
bütün mutlulukların
mahsülüne...

benim kadınım Kadriye
ne olur uzak durun
o benimdir göz koyduğum
aynadaki yüzüm
şarabımdaki üzüm gibi
haramdan helal süzdüğüm
dokunmayın geri durun
çözdüğüm tek kördüğüm
yalan demem yeminle
çünkü
o benim
o öldüğüm Kadriye...