Kafama Göre

gün geceye dolanırdı sensiz
ben hecelere
teyyare dilimden sökülürken bulanık kelimeler
cümlelerim talan
sen yalan
uyduruk betimlemelerden belini kırdığım kalemim
kır çiçeklerine musallat gözlerim
de get başımın dumanlı tepelerinden
eteklerinde dağlarımın bir yonca büyürken
o üç yapraklı
sen dört yapraklı
olma istemem

mor kuyularda, dipsiz kuytularda
tın tın hayal dünyamı inşa ederken
bir usta edasıyla dokunduğun
sinsi yılan dokusuyla sokulduğun
siyahı terane
faslı virane
kubbesi kızıl ütopyamın ilmine
de get susmuşluğumun yarım kalmışlığından
yazamamış kalemim dilime yuh ederken
o siyah yazsın
sen beyaz
yaz istemem...

bir şarkı dilimde, bir gitar elimde
sahil diplerinde notasız çalgılarım
yansısı vururken tenime yakamozların
bir ay edası ile yanaştığın
beyaza bürünüp kandırdığın
de get yıldızlarını söktüğüm evrenimden
ücra köşelerimde siyaha bürünürken
ben karartı olayım
sen ışık
yanma istemem...