Kafanda Kuş Var Ey Dostum

mevsim yaza doğrusal
bir alemsin boğulduğum sularında
öyle değil
harbi harbi bir alem
ademden içre olan alem
ama koyu bir muhabbetin sonunda
espriyle karışık kar
harbiden alemsin der, sırtını sıvazlardım
derdine ortak olur dermanını arardım
tarifemi aşmadan yani dağları


etrafı dört mezheb ile çevirili bir dinin başkentinde
çay içmekteyiz
vakitlerden ulvi vakitler
saniyede çok içten bana doğru gülmektesin
binalar diyorsun, günah birikir diyorum
toprağı örtemez taş ve kader
örtse örtse toprağı sadece kar örter
anamın baş yazmasına benzeyen o ilahi beşer

vakit ilerledikçe biraz daha eskiyoruz
giderek birilerine benziyoruz sanki
durduğumuz yerde
durduğumuz hata diyorum
etrafı dört mezheb ile çevrili bir dinin başkentinde
birer çay daha söylüyoruz
karşılıksız sevdalandığımız kızlar geliyor aklımıza
başımızı ahmet kayalara vuruyoruz

kafanda kuş var ey dostum
kanamasa uçacak
susuyoruz...