Kafes
Bir atlı karıncam var;
Öylesine güzel bağladım ki atları ve karıncaları;
Ne atlar karıncalanır,
ne de karıncaları ezer atlar.
Onlarca tilki dolaşır, kuyruğu da ponpon,
Heyhat, asla basılmaz birbirine;
gizli bir hürmet vardır sanki kuyruklar-arası,
Kaçırmamıştır bugüne dek hiçbiri
uzun uzun uluyan kurtları.
Ya kurnaz tilkiye ne demeli?
böyle yoluna koymalısın işleri hep,
Bir Lunaparkta veya ormanda,
hepsi de hoyrat, hiç farketmez;
Bu hayat, öyle bir vahşi bakar ki insana;
Hayvanat bahçesine bir bak;
onlarcası gibi kafeslerde, dolanır durursun,
yanarcasına esir olursun bedenine.
21.06.2000 - 2009
dipnot:
----------------------------------------------------------------------------
Doğayı ne kadar çok taklit ederiz, hiçbir işimizi ötekine sardırmadan yürütürüz bazen.
Ve daim nefisteki güzelliklere kapılırız elimizden geldiğince, ayrılmak zor gelir deriz ardından...
Saygılarımla...
merhaba,
teşekkürler şair dostlar.. yorumunuz bana onur verdi...
selamlarla.
kutlarım anlatımı...😙
sevgi ve saygılar👍👍👍👍👍
farklı bir anlatım okudum sayfanızda
tebrşkler orhan bey.
👍👍👍
Öncelikle tebrikler... Ah bir ayrılabilsem , Nefsine hakim olan dünyaya hakim olur ... Muhibbi... Saygıylaa..
orhan beyy.. vallahii okurken gittim geldim hayvanat bahçesine..
vahşi bakan hayat degildir insana... şayet eziyeti insanındır hayvana da doğaya da.. ayrılık hükmetmesin yüreginize.. kutluyorumm 👍