Kaftan

seyrel'dim
tanrılar şimdi cebimde
dalgakıranlar önce devriliyor
sonra
domino taşları
ard arda
kıransayan mıyım
neyim
başımdan aşağı kızıl güller dökülmekte
doğaya zarar gelsin istemiyorum
topluyorum
afattan arta kalan
pılımı pırtımı
savuruyorum
tasımı tarağımı
seriyorum
bir güzel şiire
örtümü
"piknik zamanı" diyor
çocuk sesleri
uyuyorum
en soluksuz kalmış amin'e
koltuk kelle'de
var'ı mı
yoğum'u
bilip
kaftan'sız
kaftan
olmaya
gidiyorum.



Ekim2012
Antalya