Kağıttan

Kağıttan uçaklara yükledik hayallerimizi,
İlham alıp gidebilecekleri yere kadar gittiler.
Kağıttan gemilere yükledik hüzünlerimizi,
Taşıyamadıkları zaman battılar.
Ama insan öyle değil azizim.
Ne hayallerinden ilham alıp gerçekleştirmeye çalışıyor,
Ne de hüzünlerimi taşıyamadığı zaman batıyor.
Batmaya başladığı zaman tutunuyor hayallerine.
Bazen hayaller taşıyamıyor hüznü,
İşte insan o zaman batıyor.
Batıyor da,
Anlayanı olmuyor.