Kahrettim Feleğe

Kahrettim feleğe ben bu hayata
Boş yere kendini üzmesin demiş
Son çare kendimi verdim sanata
Hüzün dolu mizah çizmesin demiş

Yazdığım şiirler zoruna gitmiş
Sitem dolu sözler yazmasın demiş
Her kimi sevdimse terk edip gitmiş
Deyip, deyip kendin üzmesin demiş

Beddualar ettim hem de kaç kere
Gücüme gidiyor etmesin demiş
Ömrümü harcadım hem de boş yere
Diri, diri kabrim kazmasın demiş

Terk ettimse eğer bir sebebi var
Sevenin halinden bir seven anlar
Çektiğim acılar hem dağlar kadar
Dağların suçu ne, kızmasın demiş

Yazmayınca kader elden ne gelir
Sevip ayrılanlar çok iyi bilir
İster Mecnun, ister Ferhat ol delir
Kuytu bir köşede sızmasın demiş

KANDEMİR çaresiz hayat yolunda
Allahım şu kalbim kaldı kulunda
Sarardı umutlar soldu dalında
Savrulup yollarda tozmasın demiş