Kahrettin Beni

Ne gelirse hoştur, sevdiğim senden,
Bunlar benim değil, senin eserin.
Tezahür ettirdin, kendini benden,
Benim değil gönül, gönüldür yerin?

Bilmezdim bildirdin, kapılar açtın,
Zamansız mekansız, kalbi miraçtın,
Karanlık dünyama ziyalar saçtın,
Nuru Muhammed'le yayıldı ferin.

Meyhaneye döndü bizim hanemiz,
Bir şarap içirdin tortusuz temiz,
Boş kaldı apolet, yok ki rütpemiz,
Makam ve mevkisi olmuyor erin.

Adını kalbimle, andıkça andım,
Ne zikrin tükendi, ne de ben kandım,
Gerçeği bulmuşum, gerçeğe yandım,
Ateşler içinde, salim ve serin.

Akkorken közümü, ırmağın aldı,
Küllerim, sahilden engine daldı,
Okyanus gezdirdin, derya sığ kaldı,
Gökleri açtın ki, derinden derin.

Evvel nerde idim, şimdi nerdeyim,
Bir zaman perdeli, şimdi perdeyim,
Sözle halk ileyim, özle her'deyim,
Adı aşk olunca hayırın şerrin,

Kahhar ismin ile kahrettin beni,
Aldın yaralıyı, verdin sen seni,
Aynalar yansıtır her an bir şeni,
Kalmadı varlığım, tüm oldu verin.

07.11.2012