Kahrolasi Aşk...

Yosun tutmuş aşk
Ayrılığın kıyılarında savrulur,
Onu, gelen her dalga vurur,
Her yakamoz incitir...

Yalnızlığın bağrında duruyor aşk.
Hasretin suyundan içiyor,
Gurbetin yolundan geçiyor,
Çıkmazlarda kayboluyor...

Pembe düşlere kamp kurmuş aşk
Ay ışığı altında
Sevgi dolu şarkılar söylüyor
Ateş böceğinin vızıltısıyla...

Durmaksızın kabarıyor aşk
Dalga dalga yakıyor içini
Altın tabaklar içinde sunarsın kutsadığın sevgini
Ama aşk ne seni tanır nede sevgini

Ayrılığa gebe aşk
Hatta ikiz doğurur
Bir yandan ayrılık acısı
Bir yandan ihanetin hain kamçısı

Tozlu raflara kaldırılmış aşk
Yıllar içinde bir sileni olur
Belki çöpe atanı
Ya da bir mecnun yürekli
Aşkla yakar bağrını...

Sürgün adilmiş aşk
Deli bir rüzgârın savurabildiği
Yalnızlığın en ücra köşelerine...

Ve kahrolası aşk
Hiç göstermediği sıcak yüzünü
Sen acıdan göz pınarlarına sığındığında
Damla damla yanaklarına sızınca gösterir...