Kahroldum
Gözümün nuruydun
Bir tarafına bir şey olsa,
Canımdan olurdum...
Yüreğimin uğuruydun
Yüreğime hançerini batırırdın
Sessizlik yerleşir,
Hüzünler boğulurdu.
Lâkin yaşama sebebim,
Lâkin adını dilimden hiç düşürmediğim,
Her geçen gün artan aşkım,
Düşünce seçimim,
Lâkin sen her şeyimdin!
Hançerin batsa bile susardım
Hançerin yarama dokunsa da,
Sen hep her şeyim olurdun!
Böyleydi bendeki sen,
İçimdeki sen...
Lâkin son hançeri içimdeki sen'e batırdın!
Ben yaşardım karanlık gecelerde
Lâkin sen benden senide aldın!
Ömrümün anlamı,
Hayatımın tek gerçeği,
Burkulmuş yüreğimin sessiz çığlığıydın!
Lâkin şimdi yaşayamaz oldum,
Sen aldın benden seni
Geceler boyu ağladım
Yüreğimin çiçeği,
Gözlerimin yeşili,
Bedenimin tek gerçeği,
Ben artık ben değil;
Sen olmuşken
Sen seni vurdun!
Sokuldun yarama
Artık ölümüne yok oldun!
Bilmez misin?
Ben asıl o zaman ölümlerden ölüm beğendim de,
Kahroldum...
Yürekte gerçekleşen ölüm yıkımı en fazla olanı olsa gerek. Sitem dolu dizelerrin şairesini kutlarım.