Kahve Bahane
önce unutmak istedim
sadece seni değil
içimi kemiren bu kimsesizliği
hiç kimseyi ve hiç bir şeyi yok etmeden
alışmak ve kana karışmak...
zamanla ağır aksak atlatılan yalnızlık mesela
bende bıraktığın her şeyden bir pay çıkartarak
paydasına arttırdığım bir bütün haline geldi şimdi
aşk mıydı alışkanlık mı
bir müddet yalnız kalınca
sorgulamaya başlıyorsun eksikliğini
yaşananlar derin bir fay hattı bırakıyor içinde
kendini yeniden adlandırıyorsun
daha önce yaptıkların, hayal ettiklerin ve
eski takıntıların tanıklarını ararken
bir yerde duruyorsun, duraksatıyor cümleler
beynini kemiren o ses zamanla yankılanıyor evin duvarlarında
eskiden bu kadar aşık mıydım sana
yoksa terk ettiğim alışkanlıkları mı özlüyorum sırasıyla
bu sorunun cevabını bulduğumda seni mutlaka arayacağım
birlikte bir kahve içebilir miyiz bilmiyorum
ısrarcı olacağını da sanmıyorum
kahveyle benim kadar aran yok nasılsa
ya da ben böyle düşünmek istiyorum
kahve bahane ne de olsa
/ kahve bahane olduğunca güzeldir...
tebrikler şair 👧