Kahverengi Şiirler
Kol geziyor sokakta
Yusuf’un kardeşleri
Dışarı çıkarmıyorum
Çığlık atıyor yokluğun
Yankısının elinde kara kalem
Duvarlarda resmin
Yorgun, sürekli badana eden şiirlerim
Sen hele bir gel
Kasımpatıları elinden alıp
Kovmaktan kötü edeceğim hazanı
Yaz sıcağını sakladığım kavanozlardan
Her gün birer ikişer düşüreceğim raflardan
Salamura bayramların tuzunu çıkaracağım
Sen hele bir gel
Dizleri nezelen gecelere
Yıldızlardan yama yapacağım
Yatıya kalan
Sürmeli uykusuzluklara yorgan yastık vereceğim
Küstüğüm uzakların elini sıkacağım
Sen hele bir gel
Manasını vereceğim Yusuf’un kardeşlerine
Kuyuya atarlarsa
Mısıra sultan olur gelişin
Yakub’un gözleri açılır
Bizde seninle
Nazlarının gölgesinde
Yaslanırız menekşe rengine
Ertesi günlerin şiirlerini dinleriz
Mızıkçılık etmek yok
Kahverengi şiirler
Ela okunacak
Kekelemeden sessizce
Şiir yazmak farklı bir boyut,bağlamak,anlamlandırmak apayrı bir kalem döngüsü. Keza sonunu vurucu bir cümle ile tamamlamak ise bambaşka bir zevk ( okuyucu için) . Güzeldi sayın Hasret,sevgiyle kalınız...