Kainatın Yakarışı

Böcekler, toprakla son kozlarını oynuyor,
Bulutlar, üzerlerine gelen korkunç dumana kafa tutuyor.
Deniz başkaldırıyor,üzerinde gezinen paslı demir rengine.
Ay ışıklarını söndürüyor gecenin karanlığında,
Hepsinde birer matem havası esiyor.

Cinayetler işleniyor,dünya sahnesinde,
Katiller, kullanıyor onların tüm iyi niyetlerini,
Ölen çocuklarını yıkıyor yağmur suyunda anneler,
Evren acımasızlığın acı yanlarını tadıyor,
-Şimdi kopuyor kıyamet,günahlar ülkesinde!

Gözyaşları kana dönüşüyor,nefretle.
Ayağa kalkıyor ölmek üzere olan çocuklar,
Şarkılar eşliğinde yıkıyor deniz yer kabuğunu,
Yitmiş umutları yeniden çıkartıyor gün yüzüne,
Gök tüm yıldızlarıyla aydınlatıyor toprağı.

Boşuna akan yaşların hesbaını soruyor analar,
Zulmün askerleri indiriyor kafalarından şapkaları,
Diz çöküyor af diliyorlar,yas çeken yüreklerden,

Ve..
Ayağa kalkıyor elinde mektubuyla tanrı,
Sevginin yitmiş o güzel yanları adına
Tüm insanlardan,yaşayanlardan
Özür diliyor...