Kaktüs
-//
Bazen griyim
Tüm renk harmanlarından uzak
Tuzak sanırken her rengi
Gözlerimde hâr, içimde buz armoni..
Ki; önce
Sarhoş bir n’araydı gece
Dökülürken gözleri kör resimlerin
Nakş olmuşken yüreğim hayalinle
Odaklı bir gülümseme yapışmış sır camlara
İrislerim beklerken gecenin Yorgun nöbetlerini
Baskısı yenilenmiş akşam gazetelerinin
Sendeleyip düşerken ruhumun üzerine örtülen
Silinmiş tüm hayatın sür manşetleri
Boşlukta eriyor su
Çürümüş temizliğin sırrı
D’uyumu eskil
Ve kılıksız kevaşe sildiğim mendil
Kavruk sırt ağrımda önceki hamal yorgunluğum
Övünürken kül saman, kibrit alazında haşrolduğum
Yüreğimde bileğini kesmişken cılız kaktüs
Dikenleri zifir-ağı gül benizli peri
hasılatı yokluk şu pejmürde ömrümün
Dikey ordular süngülerken yüreğimi
Kalemim yaralı
Artık...
Artık, bütün şiirlerim sus-pus..
Her zaman ki gibi ince zarif ve kırılgan bir şiir okundukça haz veren duygularıyla değer katan eyvallah usta...
hak ettiği yerde şiir, kutlarım Nurettin bey çokça selamlar.
Ne de güzel yakışmış yerine Nurettin hocam ve o değerli kalemi. kutluyorum her daim saygım selamımla..
Başarın sonsuz olsun abi Saygimla
belki de bir sünger çekmeli geçmişe ve bir zeytin dalı uzatmalı yeniden
ne dersin ağabey ben unuttum artık sende unuttuysan burdayım ben