Kal

Diyebilmeyi o kadar isterdim ki sana
Yoluna çıkıp açabileydim kollarımı haykıra haykıra
Sadece gelip geçme, uğra arada bir de diye
Hiç yoksa eski günler hatrına
Iki evin arasında önemsiz bir durak bu şehir senin için,
Biliyorum
Sevmemen için çok neden var,
Benli veya bensiz.
Aynı bu sabah gibiydi hava, sıcaklığından bulutuna;
Yağmur inadı tutturmuştu yağsam mı? yağmasam mı?
Seferi geçen günlerim halen tazeyken sırtımda
Unutmuştu sanki ayaklarım hep teptiğim o yolları
Yolun sonunda kavuşmak vardı ya, bilemez kimse
Nasıl uzamıştı o hep bildik yol
Ve kaldırımlarını ezberlediğin sokakları seninleyken tekrardan fark etmek
En ince ayrıntısına kadar hatırlıyorum masamızı saklı bahçedeki
Sadece sen eksiksin o hatıralarda, bir silüete bürünmüşsün gibi
Eksik olan tek ayrıntısın
Eksik parçam, kayıp anahtarım.