Kal Diyemem Karabelam

Yıkıntılar sonrası harabemdeki çirkin adam.
Tükenmeyecek hasretin bağrımda
Gidersen kal demem Karabelam.

Boranlarım olacak kursağıma takılan adın.
Yüzümde ağlaşacak yağmur bulutları yokluğunda,
Azıcık sensizliğin çalarken beni benden

Sen gidince kara belam

Güz çiçekleri açar balkonumda,
Çözdüğün suskun dillerim,
Sadece sana yazarken ürkek şiirlerini,
Lal olur.. asrın uykusuna yatar hiçliğinde.

Buğulu camlardan çıkmayan adını,
Ve sevdamın bitimsiz miadını,
Çaresiz yüreğimin serkeşliğinde sonlandıracağım...

Gözlerinden dolduğum cennet bakışlı tadını..
Anahtarı kaybolmuş bir mahzende yıllandıracağım.

İnadına yatarken senli düşlere,
Özlemin dolacak yeni uyanışlara.
İstemsiz sarılacağım...içimi kanatan gülüşlere ,
Hece,hece, söylediklerim değil karabelam,
Söyleyemediklerim düşecek kaygısına.

Aşk seninle uyandı.
Seninle yatacak.. son uykusuna