Kal Olduğun Yerde

Birden sevebilir insan,
Fakat birden unutamaz hiçbir zaman.
Dur kal olduğun yerde!
Girme ruhumun sonsuz labirentine.
Ben yaramı sarmaya çalışırken,
Sarf ettiğin her kelime yarama tuz basar.
Seni gözlerimden silmeye gayret ederken,
Her bakışın içime daha çok işler.
Hatıraları unutmalıyım derken,
Her yer hatıram olur bir anda.
Ağlamaklı gözlerin,
Dudaklarına yakışır sessizliğin,
Dilenme duygularımın merhametine.
Dayanamam affederim...
Yaklaşma bir adım daha,
Çiğneme yüreğimdeki hatıraları.
Dur uzakta kal!
Gözlerindeki kini sürme gözlerime,
Bir nefes daha gelme üzerime,
Hayatıma kastetme,
Kal olduğun yerde!
Kirletme yüreğimi,
Uzak dur gecelerimden,
Karartma yıldızlarımı,
Dokunma düşlerime,
Leke bırakma kadehlerimde,
Ve sakın ilişme sana olan sevgime.
Dur kal olduğun yerde!
Acıtma içimi,
Alma benden benliğimi,
Sözlerimden yoksun etme,
Sökme kalbimden cümlelerimi,
Heder etme bu şairi.
Elbet an gelir,
Mülteci hayallerimi yüklerim kağıttan gemime,
Senin dünyandan göç eder giderim,
Okyanusun yalan cennetine...