Kalabalık Yalnızlığım
Bir beni uyutmaz gecenin
ninnisi .. bir de ;
mumdan beyaz adımlarla
yüzümün aynasında gezinen
gidenlerin gölgesini ...
Sesler , ışıklar ve İnsanlar
çekildiğinde kuytusuna zamanın
nemli ve sisli nefesiyle
bir buhurdan gibi tüter gece
Yüzünün Issızlığında
kalabalık yalnızlığım ..
saçlarım da serin bir hüzün
ne yanıma dönsem kendime çarparım ...
ne yanıma dönsem kendime çarparım ....................................................... yalnızlık bir dizede daha güzel anlatılabilir miydi...çok hoş 👍
yalnizlik köpek gibi yapişti paçalarima kovuyorum gitmiyor it oğlu.!..
yalnizim işte gökyüzünden iğne yağar yere düşmez kalabaliklarda..
Şaire o yalnızlığı anlayabilmek için yaşamak gerekir.Çok kısa zamanda kurtulmanızı dilerim çünki yalnızlık yalnız yaradana yakışır.Kul için çok agır.Sayğılarımla.
Milyonların içinde hiç yalnızlık çektin mi ??
Kent ayaklarının altından kayıp giderken..
Bir sen kalırsın , birde ıssız suretin..
Oysa tek şey gidişi olan hayatın dönüşü imkansız kalabalıklara...
Tebrik ederim şairi...
Çok güzeldi affına sığınarak birşeyler karalamak geldi...
Saygılarımla...
yüzüm aynadaki ıslaklığım hüznüm gecenin uykusuz neferi sol yanım hicran kusar sağ yanım ecel teri dönp dolaşıp bölerim kendime kendimi çıkardığım ve çarptığım gene benim ... demiş şairim...
İyi bilirim o hisleri...
bilmediğim nasıl ötelendiği:)))
tebriklerim çokca
sevgimle elbet...