Kalakaldım Ortada

ne zamandır düşünür
çözülürdü birdenbire
bölerdi aklımı
bir yanında alaz
bir yanında dalaz
tozu dumana katarak

gizemin üstüneydi
andığın zaman öncesi
andığın zaman sonrasına
kıl denli farkla
dolardı benliğimde
boşalırken düşlerde

ne yağmur dinlerdin
ne kızıl çamura aldırır
kınalanırken üst başın
güneş açmaya ne var
kaçacakken ayazın
gelirdi baştan

gözlerimde kaldı
şafağın kızarıklığı
doyamadan uykuma
serdin tüm yıldızları
büyüdüğümü sanırken
dilimi yuttum, dilim sulanırken

suskunluğuna say
fırtına öncesi sessizliği
dolar taşardı
kuytulukları yaprağa
ne elini aldım eline
ne de yol boyu yürüdük

duyumsadım sıcaklığını
gecede buğulanırken
soluğumu hohlamadan
ne curayı alabildim
ne kalemimi
kalakaldım ortada

doğum günümü kutlayan dostlara saygıyla
220914denizli