Kalbe Düşen Mutluluk

kalbime koydum seni
teferruata ne gerek var?
hayat zaten bir yolculuk değil mi?
aşk ile sevda arasında ki...

umutlar göçmüş maziye
günlere bata bata
geriye kalan bir nabız yokluk
o da düşecek elbet bir gün nasibe...

yanan yürek bir parça kader
seve seve kaldığı yerden gibi
dünyaları versen kabul etmez
sen yoksan içinde eğer...

pişmanlığın keşkesi olsun istemem
elbet olacak güzelliğin de bir fiyatı
yangınlar depremler fırtınalar
yoksa ben buna aşk demem sevda diyemem...

acılara bulanmış sızılara sızan
açılan bir pencereden dahi bakmıyan bir güneş
doğmamaya inat etsede inat etsede
bazen bir gülücük bile bir mutluluktur kalbe düştüğü an...

(Berlin,15.01.2014)