Kalbi Kırık Çocukluğum

Yüreğimin elinden tuttuğu çocukluğumun
Salıncağı;
Sayısız gecelere yıldızlar asan kahinlerin
Dağ başlarında terk ettiği
Sararmış bir yaprağın son baharına
Asılı..

Gündüz düşü görmemiş gecelerde
Görünmez uçurtmalara
Takılı kalmış..

''Yokluk'' bulaşmış saçlarını
Yol bilmez rüzgarla tarayan
Bir hazin duadır
Yüreğimin elinden tuttuğu çocukluğum...


Derin katmanlarda kök salmış
''Kalbi bir anıyı'' izliyor çocukluğum,
Gülümseyişine açmamış baharlar konmuş..

Dünyanın kıyısında oynanan
Ebesi olmayan saklambaç
Kaç kez bulunup, kaç kez saklanabilirsin ki
Çocuk sürgünü
Yetimhane duvarlarının ardında.
Güneşe küsmüş tomurcuğu
Baharla barıştıran
Başka türlü bir yağmurun adıdır;
Yüreğimin elinden tuttuğu çocukluğum..

Kağıttan kayıklarını mavi gökyüzünde
Yüzdüren,
Çamurdan oyma fırında ıssızlığını
Pişiren,
Minik ellerinde yüreğini sımsıkı tutmuş
Terk edilmişliğin en ücra kıyısının
İç çekişinde
Sek sek oynayan çocukluğum..

Bugün,
Salıncağını çocuk kahkahalarına kurup
Uçurtmanı kırlarda uçurup
Saçlarına kardelenler bulaştırıp
Buluyorum saklandığın yerden..

Ellerinden tutup
Bahar geçmemiş mevsimlerine
Sonu olmayan düşlerle
Sonsuz gülüşler asıyorum;
Kalbi Kırık çocukluğum..

19.10.2014