Kalbi Var Yüreği Yok

İnsan/lar bir çelişkiler deryası

Sever sevilmez

Sevilir sevmez,

Kaşın 

Üzerinde göz arar

Öküzün altında buzağı,

O

Hep

İki kelimeye aslında riyakar

Ona mahkumiyetinden ise de bihaber,

Dert görmesin dili

Zehire taş çıkartır

Sokar sokar sokar

Zamanı mekanı 

Hiç önemli değil,

Ah benim sefil

Beynim

Düşüncede arızalı

Fikirde kibir,

Kalbi var

Yüreği yok

Yolu var

İstikameti geri vites

Güneş doğar

Karanlık bitmez

Yağmur yağar

Açmak şurda dursun

Şemsiyesinin ağı gitmiş vahı kalmış

Ve nihayetinde 

Bakarken kör

Duyarken

Sağır,

Aslında bir umut idi

O,

İnsanoğlu da

Dedikleri,

Neticesi 

Vahime binlerce sebeb

Yetecek kadar da bahane,

Amma velakin 

Gel de gör

Değişen 

Bir şey yok

Hiç bir şey,

Değişeceği de

Yok gibi

Yok gibi,

Kalacak gibi her şey yine de hep aynı

Eski hamam eski tas

Sanki hayata ebedi

Bir baypas...

* Berlin, 27.04.2023 *