Kalbim

kalbim
meğersem gidip gelip ağlayan senmişsin
ve yazmamışım sana dair bir şiir

yeni anladım terketmişim seni bir eşya gibi
bunca yıl sensiz dolaşmışım

kalbim
nasıl unutabilir insan der gibisin, haklısın
ruhum değil, senmişsin yangın yeri

aşkın bile terkettiği zamanlarda dahi
angut gibi başında bekleyenmişsin sahibini


kalbim
ben bile bu kadar yalnız olduğumu
bilmiyordum

bunca yıldır bu sırrımızı nasıl sakladın
benden...

ah kalbim
yüzüm yok kaçırdım gözlerimi senden
bundan sonra hep benimsin...

sen vurulmuşsun ve unutulmuşsun
sen kadar kim razı olur bu ağrılarına

kalbim
çekingen bakışlarını çek üzerimden
eziliyorum

ortak tarihimiz hüzün dolu ikimizin
zaten...

kalbim
yeni sayfaya bir isim yazacağım bugün
o ismi unutma...