Kalbim Kafesini Kırıyor Sevinçten

Elimde tek dal papatya -kâhin olmaya, fal bakmaya gerek yok-

Döküyor yapraklarını sevişe sevişe -rüzgârın kanadına-

Seviyor… Seviyor… Seviyor…

Seni sevmeyen hiçbir dalı ve hiçbir yaprağı yok papatyaların…

Elimde papatya

Gözlerimde sevinç

Dudaklarımda -ilk kez- eksiksiz ve tastamam bir gülüş

Yüreğimde kuş sürüsü gibi havalanan bir aşk…

Nefesim gül ve karanfil kokuyor

Nefesim kesik kesik

Ve annesine koşan bir çocuk nefesi kadar sıcak

Kalbim ha durdu ha duracak

İşte şu karşıdan el sallayan

Şu gülen

İşte şu sevinçle kollarını açarak gelen

Şu saçlarına kuşların konup konup havalandığı

İşte şu güneşi bir dağ gibi omuz başlarından doğuran

Şu gözlerinden ay ışığı ve yıldızlar saçan

Gözleri bulut bulut

Bakışları yağmur çiseleyen

Evet, evet şu dudakları kırmızı iki gülün birbirine sarılmasına benzeyen

Ve yaşamak

Ve kavuşmak

Ve aşk kadar güzel olan kadın;

Evet, evet şu boynunda mor fuları

Bakışlarında umut

Dudaklarında hep gülüş taşıyan kadın; sevgilim benim…

Hani şu gönlünden her koptuğunda verse verse

Sevgiden başka verecek hiçbir şeyi olmayan…

Kalplerimiz kucaklaşıyor önce

Sarılıp sarılıp duruyoruz birbirimize -mavi göğün altında-

Saçında papatyalar

Boynunda çılgın bir leylak kokusu

Hoş geldin sevgilim

Sevgilim hoş geldin…

Kalbim kafesini kırıyor sevinçten

Mayıs 2019