Kalbimde Yokluğunun Bin Darbesi

Sözleşmiştik...



Gece yarısı kaçmalıydım
Yanıma
Sadece gölgemi almalıydım...

Vakit geldi
Evden çıktım...

Çıktığımdan beri
Bir puhu izlemeye başladı beni
Sesi yok
Sedası yok
Kanatlarıyla kapatıyor yüzünü...

Düşlerimi gerçekleştirmeye koşarken
Önüme çıkan
Tüm lambaları vurdum
Arkamda ölü ışıklar bırakarak
Şehri
Boydan boya ikiye böldüm...

İşte
Sonunda
Buluşma yeri
Yoktu
Benden başka ayak izide yoktu...

Kalbimde
Yokluğunun bin darbesi
Düşlerim gerçeğe dönüşmeden
Karşımdaki duvardan atlayamazdım ki
Müzik kutum
Üç tur daha döndü
Tutamadım
İçimden kaydı
Düştü
Kırıldı
Öldü...

Yeni bir kaybedişin ışıkları gözümü alırken
Dudaklarımda eskimiş bir kahkaha
Kesik kesik
Boğuldu
Yıldızlar sönüp
Karanlık
Tüm düşlerimi örttü...

Belki
Gece biter...

Sabah
Zifiri
Yeni bir gün...